یه پنی
۲۸ بهمن ۱۴۰۲ / ۱۴:۴۷
از کجا باید بگم؟
همه‌چیز خیلی طولانیه. فقط می‌دونم که سکه‌ی یه پنی می‌خوام.
ته قلبم پر از ناامیدیه، اما بذار تظاهر کنم به شانسی که همراه یه پنی به زندگیم میاد اطمینان دارم.
شما می‌دونید از کجا می‌تونم یه پنی بخرم؟
نظرات (۵)
حضوری،فردوسی. غیر حضوری،ایسام. هر دو حالت، دیوار.
حتما باید یه پنی باشه
یه شاهی
یه ریالی
یه تومنی
سکه شانس
ممنونم.
آره حتمن باید یه پنی باشه.
یه پنی تقلبی، سال‌ها پیش 100 عدد با طرح متفاوت توسط بانک‌ها ضرب شد و از اون موقع به بعد مردم یه پنی رو نماد شانس می‌دونن.
دلم از اون تقلبی اصلیاش می‌خواد، که خب نمی‌شه. پس دلم یه پنی واقعی می‌خواد.
اون قسمت یه پنی تقلبی ۱۰۰ تا دونه برام مفهوم نبود. چرا ۱۰۰ تا دونه. اگه بانک زده چرا تقلبیه پس. چرا نماد شانس؟ در کل یه اتفاق جالب. هنوزم ضرب میشه انگار. مدلای مختلف داره. زیاده. هم طرحاش هم سالاش. سرچ کردم و دیدمشون و یکیش به نظرم اشنا اومد. من سکه های قدیمی دارم یه تعداد. ولی ایرانی. و این آشنائه هم تو سکه هام بود. یه سنتی. اصلی. برای 1992. با عکس لینکلن. حالا این خوش شانسی منه یا شما؟
یک پنی از لحاظ ارزش مادی، ارزشی خاصی نداره (یک‌صدم دلار) و می‌تونیم کلن در نظر نگیریمش. اما یه بانکی میاد تصویر الیزابت دوم رو حذف می‌کنه و به‌جاش یک پنی رو با لوگوی خودش ضرب می‌کنه (با تعداد صدتا). بعدتر، مردم از اون یک‌پنی‌ها به‌عنوان سکه‌های شانس یاد کردن.
اما حالا چی؟
امروز اگه شما یدونه از اون یه‌پنی‌های شانس پیدا کنی و تا پایان همون سال جاری میلادی به بانک‌های انگلستان بدی، هزار دلار بابتش می‌دن.
در صورتی میشه شانس من، که بخوای یه‌پنیت رو بدی به من:)))))
خوب اون فکر نکنم اینجا باشه اصلا.
اگه باشه مطمئن باش تو دست دلالا از هزار دلار بیشتر جابه جاش میکنن.
پس بیخیال اون ۱۰۰ تا دونه که شاید نصفشم دست بانکا باشه.
خوب یه سنتی من.
گزینه های مختلفی وجود داره براش
میگم بهت
چون نیست و خاصه می‌خوامش دیگه...
آخرین مطالب
آرشیو مطالب